-
וְעַל Jehoiakim veh-AL יְהוֹיָקִ֤ים king yeh-hoh-ya-KEEM מֶֽלֶךְ Judah, MEH-lek יְהוּדָה֙ of yeh-hoo-DA תֹּאמַ֔ר And toh-MAHR כֹּ֖ה say koh אָמַ֣ר shalt ah-MAHR יְהוָ֑ה thou yeh-VA אַ֠תָּה Thus AH-ta שָׂרַ֜פְתָּ saith sa-RAHF-ta אֶת Lord; et הַמְּגִלָּ֤ה the ha-meh-ɡee-LA הַזֹּאת֙ Thou ha-ZOTE לֵאמֹ֔ר hast lay-MORE מַדּוּעַ֩ burned ma-doo-AH כָּתַ֨בְתָּ ka-TAHV-ta עָלֶ֜יהָ roll, ah-LAY-ha לֵאמֹ֗ר this lay-MORE בֹּֽא saying, boh יָב֤וֹא Why ya-VOH מֶֽלֶךְ hast MEH-lek בָּבֶל֙ thou ba-VEL וְהִשְׁחִית֙ written veh-heesh-HEET אֶת therein, et הָאָ֣רֶץ saying, ha-AH-rets הַזֹּ֔את certainly ha-ZOTE וְהִשְׁבִּ֥ית shall veh-heesh-BEET מִמֶּ֖נָּה come mee-MEH-na אָדָ֥ם king ah-DAHM וּבְהֵמָֽה׃ The oo-veh-hay-MA