Job 6:3
அப்பொழுது அது கடற்கரை மணலைப் பார்க்கிலும் பாரமாயிருக்கும்; ஆகையால் என் துக்கம் சொல்லிமுடியாது.
כִּֽי
Job 6:11
நான் காத்துக்கொண்டிருக்க என் பெலன் எம்மாத்திரம்? என் ஜீவனை நீடித்திருக்கப்பண்ண என் முடிவு எப்படிப் பட்டது?
כִּֽי
Job 6:21
அப்படியே நீங்களும் இப்பொழுது ஒன்றுக்கும் உதவாமற்போனீர்கள்; என் ஆபத்தைக் கண்டு பயப்படுகிறீர்கள்.
כִּֽי
They were confounded | בֹּ֥שׁוּ | bōšû | BOH-shoo |
because | כִּֽי | kî | kee |
hoped; had they | בָטָ֑ח | bāṭāḥ | va-TAHK |
they came | בָּ֥אוּ | bāʾû | BA-oo |
thither, | עָ֝דֶ֗יהָ | ʿādêhā | AH-DAY-ha |
and were ashamed. | וַיֶּחְפָּֽרוּ׃ | wayyeḥpārû | va-yek-pa-ROO |