-
וַֽיְהִי֙ it va-HEE வ-ஃஏஏ כְּהַכּוֹתָ֔ם came keh-ha-koh-TAHM கெஹ்-ஹ-கொஹ்-TAஃM וְנֵֽאשֲׁאַ֖ר to veh-nay-shuh-AR வெஹ்-னய்-ஷுஹ்-Aற் אָ֑נִי pass, AH-nee Aஃ-னே וָאֶפְּלָ֨ה slaying va-eh-peh-LA வ-எஹ்-பெஹ்-ள்A עַל were al அல் פָּנַ֜י they pa-NAI ப-ந்Aஈ וָאֶזְעַ֗ק while va-ez-AK வ-எழ்-AK וָֽאֹמַר֙ left, va-oh-MAHR வ-ஒஹ்-MAஃற் אֲהָהּ֙ was uh-HA உஹ்-ஃA אֲדֹנָ֣י I uh-doh-NAI உஹ்-டொஹ்-ந்Aஈ יְהוִ֔ה and yeh-VEE யெஹ்-Vஏஏ הֲמַשְׁחִ֣ית them, huh-mahsh-HEET ஹ்உஹ்-மஹ்ஷ்-ஃஏஏT אַתָּ֗ה that ah-TA அஹ்-TA אֵ֚ת I ate அடெ כָּל fell kahl கஹ்ல் שְׁאֵרִ֣ית upon sheh-ay-REET ஷெஹ்-அய்-ற்ஏஏT יִשְׂרָאֵ֔ל my yees-ra-ALE யேஸ்-ர-Aள்ஏ בְּשָׁפְכְּךָ֥ face, beh-shofe-keh-HA பெஹ்-ஷொfஎ-கெஹ்-ஃA אֶת and et எட் חֲמָתְךָ֖ cried, huh-mote-HA ஹ்உஹ்-மொடெ-ஃA עַל said, al அல் יְרוּשָׁלִָֽם׃ and yeh-roo-sha-loh-EEM யெஹ்-ரோ-ஷ-லொஹ்-ஏஏM