-
וְהָיָה֙ is veh-ha-YA כִּ֣י things kee תֹאמְר֔וּ And toh-meh-ROO תַּ֣חַת pass, TA-haht מֶ֗ה to meh עָשָׂ֨ה shall ah-SA יְהוָֹ֧ה come yeh-hoh-AH אֱלֹהֵ֛ינוּ it ay-loh-HAY-noo לָ֖נוּ when LA-noo אֶת ye et כָּל shall kahl אֵ֑לֶּה say, A-leh וְאָמַרְתָּ֣ Wherefore veh-ah-mahr-TA אֲלֵיהֶ֗ם uh-lay-HEM כַּאֲשֶׁ֨ר doeth ka-uh-SHER עֲזַבְתֶּ֤ם Lord uh-zahv-TEM אוֹתִי֙ the oh-TEE וַתַּעַבְד֞וּ God va-ta-av-DOO אֱלֹהֵ֤י our ay-loh-HAY נֵכָר֙ nay-HAHR בְּאַרְצְכֶ֔ם all beh-ar-tseh-HEM כֵּ֚ן these kane תַּעַבְד֣וּ unto ta-av-DOO זָרִ֔ים us? za-REEM בְּאֶ֖רֶץ shalt beh-EH-rets לֹ֥א thou loh לָכֶֽם׃ answer la-HEM