சூழல் வசனங்கள் எஸ்தர் 7:7
எஸ்தர் 7:2

இரண்டாம் நாள் விருந்தில் திராட்சரசம் பரிமாறப்படும்போது, ராஜா எஸ்தரை நோக்கி: எஸ்தர் ராஜாத்தியே, உன் வேண்டுதல் என்ன? அது உனக்குக் கொடுக்கப்படும்; நீ கேட்கிற மன்றாட்டு என்ன? நீ ராஜ்யத்தில் பாதிமட்டும் கேட்டாலும் கிடைக்கும் என்றான்.

הַיַּ֔יִן
எஸ்தர் 7:3

அப்பொழுது ராஜாத்தியாகிய எஸ்தர் பிரதியுத்தரமாக: ராஜாவே, உம்முடைய கண்களில் எனக்குக் கிருபை கிடைத்து, ராஜாவுக்குச் சித்தமாயிருந்தால் என் வேண்டுதலுக்கு என் ஜீவனும், என் மன்றாட்டுக்கு என் ஜனங்களும் எனக்குக் கட்டளையிடப்படுவதாக.

עַל
எஸ்தர் 7:4

எங்களை அழித்துக் கொன்று நிர்மூலமாக்கும்படி நானும் என் ஜனங்களும் விற்கப்பட்டோம்; அடிமைகளாகவும் வெள்ளாட்டிகளாகவும் விற்கப்பட்டுப்போனாலும் நான் மவுனமாயிருப்பேன்; இப்பொழுதோ ராஜாவுக்கு உண்டாகும் நஷ்டத்துக்கு அந்தச் சத்துரு உத்தரவாதம்பண்ணமுடியாது என்றாள்.

כִּ֣י, הַמֶּֽלֶךְ׃
எஸ்தர் 7:6

அதற்கு எஸ்தர்: சத்துருவும் பகைஞனுமாகிய அந்த மனிதன் இந்தத் துஷ்ட ஆமான்தான் என்றாள்; அப்பொழுது ராஜாவுக்கும் ராஜாத்திக்கும் முன்பாக ஆமான் திகிலடைந்தான்.

וְהָמָ֣ן
எஸ்தர் 7:8

ராஜா அரமனைத் தோட்டத்திலிருந்து திராட்சரசம் பரிமாறப்பட்ட இடத்துக்குத் திரும்பிவருகையில், எஸ்தர் உட்கார்ந்திருக்கிற மெத்தையின்மேல் ஆமான் விழுந்துகிடந்தான்; அப்பொழுது ராஜா: நான் அரமனையிலிருக்கும்போதே என் கண்முன்னே இவன் ராஜாத்தியைப் பலவந்தம் செய்யவேண்டுமென்றிருக்கிறானோ என்றான்; இந்த வார்த்தை ராஜாவின் வாயிலிருந்து பிறந்தவுடனே ஆமானின் முகத்தை மூடிப்போட்டார்கள்.

אֶל, עַל
எஸ்தர் 7:9

அப்பொழுது ராஜசமுகத்தில் இருக்கிற பிரதானிகளில் அற்போனா என்னுமொருவன்: இதோ, ராஜாவின் நன்மைக்காகப் பேசின மொர்தெகாய்க்கு ஆமான் செய்வித்த ஐம்பது முழ உயரமான தூக்குமரம் ஆமானின் வீட்டண்டையில் நாட்டப்பட்டிருக்கிறது என்றான்; அப்பொழுது ராஜா: அதிலே அவனைத் தூக்கிப்போடுங்கள் என்றான்.

עַל
எஸ்தர் 7:10

அப்படியே ஆமான் மொர்தெகாய்க்கு ஆயத்தம்பண்ணின தூக்குமரத்தில் ஆமானையே தூக்கிப்போட்டார்கள்; அப்பொழுது ராஜாவின் உக்கிரம் தணிந்தது.

עַל
went
And
the
וְהַמֶּ֜לֶךְwĕhammelekveh-ha-MEH-lek
king
קָ֤םqāmkahm
arising
wrath
in
בַּֽחֲמָתוֹ֙baḥămātôba-huh-ma-TOH
his
banquet
מִמִּשְׁתֵּ֣הmimmištēmee-meesh-TAY
the
from
of
הַיַּ֔יִןhayyayinha-YA-yeen
wine
into
אֶלʾelel
garden:
palace
גִּנַּ֖תginnatɡee-NAHT
the
הַבִּיתָ֑ןhabbîtānha-bee-TAHN
and
Haman
וְהָמָ֣ןwĕhāmānveh-ha-MAHN
stood
up
עָמַ֗דʿāmadah-MAHD
request
make
to
לְבַקֵּ֤שׁlĕbaqqēšleh-va-KAYSH
for
עַלʿalal
his
life
נַפְשׁוֹ֙napšônahf-SHOH
Esther
to
מֵֽאֶסְתֵּ֣רmēʾestērmay-es-TARE
the
queen;
הַמַּלְכָּ֔הhammalkâha-mahl-KA
for
כִּ֣יkee
saw
he
רָאָ֔הrāʾâra-AH
that
כִּֽיkee
determined
against
was
כָלְתָ֥הkoltâhole-TA
evil
אֵלָ֛יוʾēlāyway-LAV
there
הָֽרָעָ֖הhārāʿâha-ra-AH
him
by
מֵאֵ֥תmēʾētmay-ATE
the
king.
הַמֶּֽלֶךְ׃hammelekha-MEH-lek