ಧರ್ಮೋಪದೇಶಕಾಂಡ 26:7
ಆಗ ನಾವು ನಮ್ಮ ಪಿತೃಗಳ ದೇವರಾದ ಕರ್ತನಿಗೆ ಮೊರೆ ಯಿಡಲಾಗಿ ಆತನು ನಮ್ಮ ಸ್ವರವನ್ನು ಕೇಳಿ ನಮ್ಮ ಸಂಕಟವನ್ನೂ ಕಷ್ಟವನ್ನೂ ಬಾಧೆಯನ್ನೂ ನೋಡಿದನು.
And when we cried | וַנִּצְעַ֕ק | wanniṣʿaq | va-neets-AK |
unto | אֶל | ʾel | el |
the Lord | יְהוָ֖ה | yĕhwâ | yeh-VA |
God | אֱלֹהֵ֣י | ʾĕlōhê | ay-loh-HAY |
of our fathers, | אֲבֹתֵ֑ינוּ | ʾăbōtênû | uh-voh-TAY-noo |
the Lord | וַיִּשְׁמַ֤ע | wayyišmaʿ | va-yeesh-MA |
heard | יְהוָה֙ | yĕhwāh | yeh-VA |
אֶת | ʾet | et | |
our voice, | קֹלֵ֔נוּ | qōlēnû | koh-LAY-noo |
and looked on | וַיַּ֧רְא | wayyar | va-YAHR |
אֶת | ʾet | et | |
affliction, our | עָנְיֵ֛נוּ | ʿonyēnû | one-YAY-noo |
and our labour, | וְאֶת | wĕʾet | veh-ET |
and our oppression: | עֲמָלֵ֖נוּ | ʿămālēnû | uh-ma-LAY-noo |
וְאֶת | wĕʾet | veh-ET | |
לַֽחֲצֵֽנוּ׃ | laḥăṣēnû | LA-huh-TSAY-noo |