Job 2:12
તેઓએ દૂરથી અયૂબને જોયો અને હવે તે ઓળખી ન શકાય તેવો થઇ ગયો હતો તેથી તેઓ મોટે અવાજે રડ્યા, શોકના માર્યા પોતાના વસ્ત્રો ફાડી નાંખ્યા અને તેઓનો શોક વ્યકત કરવા, તેઓ તેઓના માથા પર રેતી વરસાવવા લાગ્યાં.
| And when they lifted up | וַיִּשְׂא֨וּ | wayyiśʾû | va-yees-OO |
| אֶת | ʾet | et | |
| their eyes | עֵֽינֵיהֶ֤ם | ʿênêhem | ay-nay-HEM |
| off, afar | מֵֽרָחוֹק֙ | mērāḥôq | may-ra-HOKE |
| and knew | וְלֹ֣א | wĕlōʾ | veh-LOH |
| him not, | הִכִּירֻ֔הוּ | hikkîruhû | hee-kee-ROO-hoo |
| they lifted up | וַיִּשְׂא֥וּ | wayyiśʾû | va-yees-OO |
| voice, their | קוֹלָ֖ם | qôlām | koh-LAHM |
| and wept; | וַיִּבְכּ֑וּ | wayyibkû | va-yeev-KOO |
| and they rent | וַֽיִּקְרְעוּ֙ | wayyiqrĕʿû | va-yeek-reh-OO |
| every one | אִ֣ישׁ | ʾîš | eesh |
| mantle, his | מְעִל֔וֹ | mĕʿilô | meh-ee-LOH |
| and sprinkled | וַיִּזְרְק֥וּ | wayyizrĕqû | va-yeez-reh-KOO |
| dust | עָפָ֛ר | ʿāpār | ah-FAHR |
| upon | עַל | ʿal | al |
| their heads | רָֽאשֵׁיהֶ֖ם | rāʾšêhem | ra-shay-HEM |
| toward heaven. | הַשָּׁמָֽיְמָה׃ | haššāmāyĕmâ | ha-sha-MA-yeh-ma |